Categorie: Me & my family

Nieuwjaar 2012

geen sneeuw,

neen…

één goudblom in de tuin

calendula

 

seizoenen in de war

en ik / jij / wij proberen

de tred te houden

van wat aan ’t komen is

 

een nieuwe tijd

met nieuwe mensen

en eerlijkheid

recht door zee

of droom ik / jij /wij ?

 

calendula

voor als het kriebelt

…

Zinnema, Brussel 17 september 2011.  Lydia De Pauw-Deveen (Omoeke) presenteert haar biografie. Geschetste portretten in potlood en taal.

Wie was/is die politicus, artiest, auteur, voor haar?
Was het een ‘goede’ socialist of eentje die de partijkaart gebruikte voor zijn eigen belang?
Of was het een ‘echte’  socialist, iemand die congruent zijn overtuiging leefde?   

Lydia, die als vrijzinnige atheïst,  geen autoriteit van een externe God nodig heeft om te leven naar haar geweten. De eigen verantwoordelijkheid voor een goede wereld begint nu en start vanuit het onrecht van vandaag en niet met het oog op de hemel of 30 maagden!
Lydia het onbewust (?) ingebakken machismo van sommige van haar mannelijke collega politici.
Over  hoe ze moeten vechten heeft om een cursus ‘Kunst en Maatschappij’ te kunnen doceren op de unief.

Neen, ik sta er niet, geen familieleden.  Ik heb wel een ‘portret’, of liever had. Ik heb de ‘schets’ niet meer.  De drukker hield de tekening achter toen hij moest worden gereproduceerd .  Ondanks mijn aanhoudende vraag heb ik het blad nooit terug gezien.

De vele goede momenten met de familie, Omoeke en opa Frans zijn in ons geheugen gegrift.
Maar die tekening had ik graag terug gehad.

Dit lijkt wel een blog over afscheid en heengaan te worden. Dinsdagavond 12 april 2011 sliep Duc, onze Ierse setter, in na een korte onverklaarbare ziekte.

Dag Duc, speelse kameraad.
Dag hond, trouwe vriend, waker en wakker altijd.
Een les in hoe maak ik me zichtbaar gaf je ons.
Steeds klaar om ons tot spel te dwingen, om de bal te gooien, om de pantoffel te zoeken.  Handig in affectie vragen, onbeschaamd.
We zullen je missen in spel en plezier.
We zullen je herinneren makker.
Je beeld zien lopen over de weide.
Je blaffen horen en dan denken… dag Duc, dag kameraad.

 

Ik wens je

Diepe stilte
witte nachten
feestgeruis
vuurwerk knalt de hemel stuk

morgen weer langer dag
voorspelbaar
zoals elk jaar
kleurt licht lenig nachttijd in

in schaduw bewegen
stoutmoedige ideeën
met sneeuw smelten zwarte gedachten
tot nieuw land, nieuwe aarde

echte bubbels, knallend nieuwe vormen
sprankels van verlangen
onverwacht voorspelbaar
ontluikend perspectief

sneeuwklokje, hyacint,
bloemenweide van geur en klank
hoor ze fluisteren
de mens is zwanger van een nieuwe lente
dat wens ik jou en mij en ons en heel de wereld